İÇİMİZDEKİ ŞEYTAN
"İsteyip
istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa
istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü
bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan
korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde,
haksızlığa, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve
ihtimama layık görüyordum. Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim
gururumuzun, salaklığımızın uydurması... İçimizdeki şeytan pek de kurnazca
olmayan bir kaçamak yolu... İçimizdeki şeytan yok... İçimizdeki aciz var...
Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç
bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var..." Bu romanında,
toplumsal gündemin kişilikler üzerindeki baskısını ve güçsüz insanın
"kapana kısılmışlığını" gösteriyor Sabahattin Ali. Aydın geçinenlerin
karanlığına, "insanın içindeki şeytan"a keskin bir bakış.
0 yorum:
Yorum Gönder